Weg-Om
De wegom is een voetbedevaart van wel 23 km lang. De tocht brengt de bedevaarders langs de grenzen van de vroegere parochie Temse (met 9 kapelletjes: 8 ter ere van de H. Amelberga, 1 ter ere van O.L. Vrouw van Zeven Weeën).
De voetbedevaart wordt al eeuwenlang gegaan om de Heilige
Amelberga te eren. Het werd een succesvolle bedevaart waar zelfs
muzikanten, goochelaars en potsenmakers in meeliepen. Men ging hem niet
enkel te voet/per fiets, maar eertijds ook te paard en met de huifkar. Vandaag zit het
aantal deelnemers opnieuw in de lift en schommelt het rond de 120.
Deze bedevaart ter ere van de Heilige Amelberga, patrones van Temse,
dagtekent uit vrome tijden en is tevens Temses oudste traditie. Men
noemt deze bedevaarttocht de "wegom" omdat men deze maakte langs de oude
grenzen van de vroegere parochie Temse. Zijn wortels gaan wellicht
terug tot de 11e eeuw, toen het stoffelijk overschot van de heilige
Amelberga werd overgebracht van de O.L.V. - kerk van Temse naar de Sint -
Pietersabdij van Gent waaraan Temse toebehoorde (*).
Volgens de overlevering stak ze ter hoogte van
Temse de Schelde over op de rug vaan een steur (vis) om te ontkomen aan
Karel Martel, die met haar wilde trouwen. In 772 stierf Amelberga in
Temse, waar ze in de kerk werd begraven.
In 1323 schreef men alvast dat de bedevaart sedert onheugelijke tijden plaatsgreep op de vierde Sinksendag.
De relikwiekas werd meegedragen en ging de stoet vooraf. Daarna volgden de geestelijkheid en edellieden met de jonkvrouwen en daarna het gewone volk te voet. Er werd muziek gemaakt ter ere van Amelberga door een verzameling van trommelslagers, trompetblazers, viool - en citersspelers en andere muzikanten. Bij plakkaat van 10 mei 1786 verbood keizer Jozef II deze bedevaart , evenals andere processies. Ook tijdens de Franse Omwenteling en de bezetting van de Franse troepen werd de omgang verboden. Op 15 juni 1797 verwoestte een geweldige hagelbui bijna de hele oogst; de landslieden, overtuigd dat Sint - Amelberga vertoornd was over hun zwakheid en nalatigheid, begonnen stilaan weer op hun eentje 's nachts op bedevaart te gaan.